Οι «ιστορικοί ναοί» της Ι. Μητροπόλεως Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως αποτελούν τους ενοριακούς ναούς των «εκτός των τειχών» οικισμών, που προϋπήρχαν των αρχών του 20ου αι., στην πεδιάδα δυτικά της Θεσσαλονίκης (Διαβατά, Εύοσμος, Παλαιόκαστρο) και στα ορεινά υψώματα βορειοδυτικά της (Ασβεστοχώρι, Χορτιάτης). Οι οικισμοί αυτοί αποτέλεσαν τον λειτουργικό ιστό της νεοπαγούς Ιεράς Μητροπόλεως (ιδρύθηκε το 1974), η οποία ενσωμάτωσε αρμονικά και τους οικισμούς του δυτικού πολεοδομικού συγκροτήματος της Θεσσαλονίκης, που υποδέχθηκαν και φιλοξένησαν το μεγαλύτερο ρεύμα των προσφύγων που ήρθαν από την Μικρά Ασία και την Ανατολική Θράκη από τις αρχές του 20ου αι. μέχρι τις μέρες μας.
Δείτε εδώ για περισσότερα.